Hata, bilmediğimiz bir şeyi öğrenmek için fırsattır.
Hata yapmaktan korkan insan aslında her şeyi çevresindeki herkesten daha iyi bildiği/yaptığı illüzyonunun bozulmasından korkar.
Bu illüzyon, kişiye sahte bir üstünlük duygusu verir.
Kendini üstün hissetme ihtiyacı duyan bir insanın düştüğü yanılgı ise kendi değerini başkaları ile kıyaslayarak belirlemeye çalışmaktır.
Örneğin:
“Ayşe’den daha uzunum, o zaman ondan değerliyim.
Mehmet benden daha zeki, o benden daha değerli.
Özge’den daha cesursam ondan daha değerli olmalıyım.
Selim benden daha tecrübeli, onun kadar değerli olamam.”
Kendini bu şekilde tanımlayarak öz değerini belirlemeye çalışan kişi; kendine verdiği değeri dış koşullara bağlar.
Her zaman, her alanda birileri birilerinden daha iyi olacaktır.
Bu durum kişiyi olduğundan daha değerli veya değersiz kılmaz.
Değer sübjektiftir; kişiye, şarta ve zamana göre değişir.
Biri için, bir zaman, belirli bir şartta değerli olan kimse; başkası için, başka bir zaman, farklı şartlar altında değersiz olabilir.
Ancak öz değer, yani kişinin kendine biçtiği değer; kiminle, hangi şartta ve ne zaman muhatap olursa olsun, değişmez.
Öz değerimizi belirleyen ve bizi eşsiz kılan şey hayatı algılama ve yorumlama biçimimizdir. Yani bilincimizdir.
Dünyaya aynı genlerle gelen tek yumurta ikizlerinin bile yaşları ilerledikçe hayatı farklı yorumlamaya başladıkları, farklı şeylerden keyif alıp farklı zevklerinin olduğu göz önüne alınırsa insan bilincinin eşsizliği daha da belirginleşir.
Bu yüzden öz değerinizi dış koşullar üzerinden belirlemeyin.
Başkalarının fiziksel, sosyal veya ekonomik dezavantajlarından ötürü kendinizi onlardan üstün hissederseniz “ego” adı verilen sahte benliğinizin tuzağına düşersiniz.
Tuzak diyorum; çünkü bu durumda sizden fiziksel, sosyal veya ekonomik açıdan daha avantajlı biriyle karşılaştığınızda kendinizi aşağılık ve değersiz hissedeceksiniz.
Oysa gerçekte değişen bir şey yok, siz hala aynı sizsiniz. Sadece kıyaslama yaptığınız referansınız değiştiği için kendinizi kötü hissediyorsunuz.
Kendini değersiz hisseden, öz değerinin farkında olmayan insan ise bilinç dışı düzeyde kendisi için iyi olan hiçbir şeyi hak etmediğini düşünür.
Ailevi veya romantik ilişkileri zarar görür. Çünkü kendini değerli hissedebilmek için başvurduğu kıyas yöntemini yakın ilişkilerinde de sürdürür.
Değerli hissedebilmek için çevresindekileri sürekli ezmeye çalışır, ezemedikleri ile de görüşmez.
Bu ego tuzağından kurtulmak için öz değerinizin farkına varmalısınız; bunun için de dışarıya değil, içeriye bakmalısınız.
Kendinizle barıştığınızda, kendinizi olduğunuz gibi kabul ettiğinizde ve öz degerinizin farkına vardığınızda daha mutlu bir insan olacaksınız.
Kendini olduğu gibi kabul eden insan, başkalarını da değiştirmeye çalışmaz. Onları küçümseme ihtiyacı duymaz.
Çünkü kendisinin eşsizliğinin farkında olan kişi, karşısındakinin de eşsizliğinin bilincinde olur ve varlığına saygı duyar.
Yazının başındaki hata meselesine dönersek, tabii ki kendimizi olduğumuz gibi kabul etmek kusursuz ve gelişime ihtiyaç duymayan biri olduğumuz anlamına gelmez.
Eksiklerimizin ve geliştirilebilecek yönlerimizin farkında olup bunlardan ötürü kendimize kızmamaktır kendimizle barışık olmak.
Zaten gelişime ihtiyacımızın olduğunu kabul etmeden gelişmek mümkün değildir.
Dolayısı ile hata yapmaktan korkmayın, hata yapmayan insan hiçbir şey yapmayan insandır.
Hatalarımız bize, kendimizdeki eksikleri ve geliştirilebilecek yönlerimizi gösterir.
Öz değerimizin farkında olup kendimizi olduğumuz gibi seversek, eksik yönlerimizi gidermek ve kendimizi geliştirmek çok daha kolay olacaktır.
Kendinizi değersiz hissettiğiniz için yakın ilişkilerinizde sorun yaşıyorsanız danışmanlık alabilirsiniz.
Danışmanlık sürecinde kendi kendinize kurduğunuz tuzakları fark edecek ve o tuzaklara düşmemeyi öğreneceksiniz.
Bu sayede çok daha sağlıklı ve derin ilişkiler kurmanız mümkün olacak.
Danışmanlık randevusu için tugrulkatkak@gmail.com adresine e-posta gönderebilir veya aşağıdaki butona tıklayarak WhatsApp üzerinden iletişime geçebilirsiniz.
Tuğrul Katkak 